Egzekucja komornicza to procedura, która rozpoczyna się wtedy, gdy wierzyciel dysponuje prawomocnym tytułem wykonawczym (np. wyrokiem sądu), a dłużnik nie uregulował należności dobrowolnie. W takiej sytuacji wierzyciel występuje do komornika sądowego o wszczęcie postępowania, którego głównym celem jest przymusowe ściągnięcie długu. Koszty egzekucji komorniczej zawsze budzą spore emocje, szczególnie u osób zadłużonych, ponieważ często nie wiedzą one, ile dokładnie będzie musiały zapłacić i w jaki sposób naliczane są poszczególne opłaty. W tym artykule postaram się wyjaśnić możliwie najprościej, w jaki sposób wygląda całe postępowanie, kiedy dłużnik może otrzymać zawiadomienie o egzekucji oraz jakie są minimalne koszty komornicze nakładane przez przepisy prawa. Postaram się również odpowiedzieć na pytanie, ile komornik pobiera dla siebie i jakich zasad musi trzymać się komornik w trakcie egzekucji komorniczej.
Spis treści
Masz problem z egzekucją komorniczą?
Napisz do mnie – sprawdzę, czy można anulować Twoją egzekucję komorniczą!Egzekucja komornicza – widmo, które wisi nad każdym dłużnikiem
W momencie wszczęcia egzekucji wierzyciel składa do komornika wniosek, w którym wskazuje, jakiego roszczenia dochodzi. Od tej chwili dłużnik może spodziewać się pisma zawiadamiającego o rozpoczęciu procedury, a także informacji o tym, że doszło już do zajęcia określonej części jego majątku. Może to być przykładowo zajęcie rachunku bankowego albo wynagrodzenia, choć w grę wchodzi również zajęcie nieruchomości czy innych składników majątku, zależnie od kwoty długu i tego, co komornik ustali podczas poszukiwania należących do dłużnika aktywów. Te wszystkie czynności generują również dodatkowe koszty komornicze, co powoduje, że wysokość zadłużenia rośnie – niekiedy nawet o znaczną sumę. Po lekturze tego krótkiego poradnika dowiesz się, jak obliczane są koszty egzekucji komorniczej, jakie ustawy regulują tę kwestię oraz w jaki sposób działa kalkulator opłat komorniczych, który pozwoli samodzielnie oszacować koszty.
Zawiadomienie o egzekucji i zajęcie majątku dłużnika
W praktyce egzekucja komornicza staje się realna dla dłużnika z chwilą zajęcia rachunku bankowego. Dopiero potem komornik wysyła do dłużnika zawiadomienie o wszczęciu egzekucji. Komornik wysyła takie pismo listownie na adres dłużnika. Sama treść pisma zawiera informacje o tym, jakie świadczenie jest egzekwowane i w jakiej wysokości, a także pouczenie o możliwości złożenia skargi na czynności komornika. Komornik przystępuje do zajęcia majątku – może to być rachunek bankowy, wynagrodzenie za pracę, świadczenia z ubezpieczenia społecznego, a w niektórych przypadkach także nieruchomość, ruchomości czy inne prawa majątkowe. Zajęcie majątku będzie zawsze uzależnione od tego, jaką kwotę trzeba ściągnąć i jaką wiedzę o majątku uzyskał komornik. W każdym postępowaniu egzekucyjnym naliczane są koszty egzekucji komorniczej, obciążające zwykle osobę zadłużoną. W ten sposób, oprócz podstawowego długu, dłużnik ponosi także prowizję komornika, dodatkowe wydatki gotówkowe komornika za dojazd do miejsca czynności lub za wysyłkę pism, a nawet koszty licytacji komorniczej, jeżeli do takiej dojdzie.
Zajęciu nie podlega jednak całość majątku, ponieważ pewne składniki są z mocy prawa wyłączone. Wynika to z przepisów ustawy, która jasno wskazuje, że egzekucja nie może pozbawić dłużnika absolutnie wszystkich środków do życia. Stąd istnieją m.in. progi ochronne przy egzekucji z wynagrodzenia za pracę oraz limity przy egzekucji z rachunku bankowego. W kolejnych akapitach omówię dokładnie, ile komornik bierze dla siebie i w jakich sytuacjach dłużnik może się odwołać od zajęcia komorniczego.
Kwota wolna od zajęcia w 2025 roku
Wielu dłużników pyta, ile procent bierze komornik przy zajmowaniu wynagrodzenia oraz czy istnieje jakaś kwota, której zająć nie może. W 2025 roku wprowadzono zasadę, że kwota wolna od zajęcia wynosi 75% minimalnego wynagrodzenia. Warto pamiętać, że w przypadku świadczeń alimentacyjnych obowiązują nieco inne zasady, jednak przy standardowym zadłużeniu (innym niż alimenty) minimalny próg ochrony zapewnia wspomniane 75%. W 2025 roku minimalne wynagrodzenie ustalono na 4666,00 zł brutto, a więc zgodnie z przepisami wolne od zajęcia jest 3499,50 zł miesięcznie. Oznacza to, że jeśli ktoś w danym miesiącu ma na koncie mniej niż 3499,50 zł, bank w ogóle nie przekaże komornikowi tych pieniędzy.
W praktyce wygląda to następująco: jeśli dłużnik w danym miesiącu otrzymał na rachunek 5000 zł, to przy egzekucji niealimentacyjnej komornik może zająć jedynie różnicę powyżej 3499,50 zł. Czyli z kwoty 5000 zł komornik może pobrać 1500,50 zł na spłatę zadłużenia. Z kolei przy 4000 zł na rachunku zajęta może być kwota 500,50 zł, bo tyle jest powyżej 3499,50 zł. Ten próg stosuje się miesięcznie, co oznacza, że co miesiąc dłużnik ma prawo dysponować kwotą 3499,50 zł, a ewentualny nadmiar wędruje na konto komornika (pośrednio oczywiście, bo komornik przekazuje pieniądze dalej – do wierzyciela). Trzeba jednak pamiętać, że w przypadku alimentów kwota wolna od zajęcia jest zupełnie inna, a właściwie nie obowiązuje w takiej samej formie, ponieważ przepisy w tej kwestii są bardziej rygorystyczne wobec dłużników alimentacyjnych.
Czym są koszty egzekucji komorniczej i jak się je nalicza?
Koszty egzekucji komorniczej obejmują wszystkie wydatki i opłaty, jakie powstaną podczas postępowania egzekucyjnego, od momentu złożenia wniosku przez wierzyciela aż do zakończenia sprawy. Te koszty to przede wszystkim opłaty komornicze za czynności podejmowane przez komornika (np. zajęcie rachunku bankowego, wynagrodzenia, licytację ruchomości lub nieruchomości), ale też wydatki gotówkowe komornika, takie jak opłaty pocztowe i bankowe, koszty przejazdów czy wynagrodzenie za poszukiwanie majątku.
Według przepisów, a dokładnie dwóch ustaw: ustawy o kosztach komorniczych z dnia 28 lutego 2018 r. oraz ustawy o komornikach sądowych z 22 marca 2018 r., głównym wynagrodzeniem komornika jest opłata stosunkowa, wyliczana jako procent wyegzekwowanego długu. W większości przypadków komornik pobiera 10% wartości ściągniętego roszczenia, z pewnymi wyjątkami, takimi jak obniżona stawka, gdy dłużnik w ciągu miesiąca od zawiadomienia spłaci dług do rąk komornika lub gdy postępowanie zostanie umorzone. Bardzo często pada pytanie, jaki procent bierze komornik i czy można na to wpłynąć. W typowej egzekucji prawnej stawka jest ustalona przepisami, a zatem komornik ma niewielkie pole manewru.
Najważniejsze, co warto zapamiętać: to dłużnik ponosi koszty egzekucji komorniczej, zgodnie z zasadą, że skoro w jego interesie leżało terminowe uregulowanie długu, brak takiej zapłaty doprowadza do uruchomienia kosztownych procedur. A ile komornik pobiera prowizji? Standardowo jest to 10%, niemniej w określonych ustawowo sytuacjach może być to 3% albo 5%, co w praktyce oznacza sporą różnicę finansową dla dłużnika.
Minimalne i maksymalne stawki w 2025 r.
Zgodnie z aktualnie obowiązującą ustawą o kosztach komorniczych, w 2025 roku:
- w większości spraw opłata wynosi 10% wartości wyegzekwowanego świadczenia,
- nie może być jednak niższa niż 200 zł w przypadku egzekucji prowadzonej z rachunku bankowego i wynagrodzenia,
- nie może być niższa, niż 300 zł gdy dojdzie do egzekucji z ruchomości, nieruchomości, lub innych składników majątku dłużnika.
Tym samym, jeśli dług jest bardzo niski, np. 100 zł, to i tak minimalne koszty kalkulator kosztów komornika wskaże na poziomie 200 zł (albo 300 zł, jeśli komornik musiał sięgnąć po inne metody egzekucji).
UWAGA! Jeżeli dłużnik spłaci dług w ciągu miesiąca od dnia odebrania zawiadomienia o wszczęciu egzekucji to stawka wyniesie 3% (nie mniej niż 150 zł), . Ponadto w razie umorzenia postępowania z wniosku wierzyciela można liczyć się z opłatą 5% od niewyegzekwowanej jeszcze kwoty.
Konkrety: ile komornik bierze dla siebie?
Powyższe stawki mogą sugerować, że komornik zawsze musi pobrać jedynie 10% od ściągniętej należności. W praktyce jest to uśredniona opłata egzekucyjna, a szczegółowe wyliczenie może się nieco różnić w zależności od okoliczności. Wiele osób poszukuje w sieci haseł takich jak: „ile komornik bierze prowizji”, „ile pobiera komornik” czy „ile procent komornik bierze dla siebie”. Warto spojrzeć na to tak: komornik jest funkcjonariuszem publicznym i działa na podstawie przepisów, więc nie ma mowy o tym, żeby w nieskrępowany sposób ustalał sobie dowolną stawkę. Jeśli dłużnik zastanawia się, ile procent zabiera komornik dla siebie, to odpowiedź brzmi: zawsze kieruje się on zasadami z ustawy. W standardowym scenariuszu mamy więc 10% wyegzekwowanej sumy, a w sytuacjach szczególnych możliwe są stawki 3% bądź 5%. Na końcu postępowania komornik wydaje postanowienie o ustaleniu kosztów, w którym dokładnie wylicza należną mu prowizję.
Z tej prowizji finansowane jest całe funkcjonowanie kancelarii komorniczej – obsługa pracowników, systemy informatyczne, prowadzenie korespondencji i rozmaite czynności. Dlatego często można spotkać się z twierdzeniem, że dłużnik płaci za wszystkie działania zmierzające do egzekucji zobowiązania. Dłużnikowi czasem ciężko zaakceptować fakt, że koszty egzekucji komorniczej mogą być określone jako stosunkowo wysokie, ale trzeba pamiętać, iż jest to mechanizm wspierający skuteczność dochodzenia należności.
Dodatkowe koszty egzekucji komorniczej
W trakcie egzekucji komorniczej można się spotkać także z szeregiem opłat dodatkowych. Poniżej przedstawiam tabelaryczne zestawienie, opisane w formie dłuższych akapitów, tak aby zachować ciągłość tekstu i nie stosować list wypunktowanych. Tabela ma charakter poglądowy i opiera się na danych wynikających z przepisów, a także z informacji dostępnych w praktyce:
W przypadku poszukiwania majątku dłużnika dłużnik może zostać obciążony kwotą 100 zł. Jeżeli zaś komornik musi dojechać do miejsca wykonania egzekucji, a odległość od kancelarii przekracza 10 km, może naliczyć 20 zł. Z kolei gdy dłużnikowi należy osobiście doręczyć pismo na zlecenie sądu, trzeba pamiętać, że opłata wynosi 40 zł. Niekiedy zachodzi potrzeba nagrywania postępowania, a więc zapisu dźwięku i obrazu, za co przewidziano 50 zł. Sporządzenie protokołu stanu faktycznego – 400 zł, przyjęcie wniosku o sporządzenie spisu inwentarza – także 400 zł, tak samo akceptowanie wniosku o zabezpieczenie spadku, wprowadzenie zarządcy w posiadanie majątku czy wprowadzenie syndyka w posiadanie masy upadłości – w każdym z tych przypadków to 400 zł.
Warto też podkreślić, że wszczęcie postępowania egzekucyjnego w sprawie wydania rzeczy ruchomej opłacane jest kwotą 400 zł. Przyjęcie wniosku o przeprowadzenie licytacji kosztuje 1000 zł, a kwotę 1000 zł trzeba zapłacić również w przypadku utrudniania czynności komorniczych.
W praktyce oznacza to, że gdy wierzyciel wnosi o znalezienie majątku, nakładając na komornika obowiązek sprawdzenia różnych rejestrów i baz danych, do długu zostaje dodanych 100 zł. Jeśli komornik musi jechać wiele kilometrów na wizję lokalną, do kosztów dołączy 20 zł tytułem dojazdu, a w wypadku dodatkowych czynności typu doręczenia osobiste na zlecenie sądu, będzie to kolejne 40 zł. Suma tych kwot może się w efekcie okazać niemała, zwłaszcza przy rozbudowanych i wieloletnich egzekucjach.
Kiedy wierzyciel ponosi koszty komornicze?
Choć powszechną zasadą jest, że to dłużnik odpowiada za koszty komornika, istnieją sytuacje, w których może zostać obciążony nimi wierzyciel. Dzieje się tak w wypadkach, gdy wierzyciel w sposób nieuzasadniony wszczyna egzekucję (na przykład wskazuje osobę, która wcale nie jest dłużnikiem) albo składa wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego bez wyraźnego powodu i nie wykaże, że taka decyzja wynika z zawarcia ugody z dłużnikiem.
W takich przypadkach komornik wylicza koszty i w postanowieniu wskazuje, że to wierzyciel musi je uiścić. Może chodzić o sytuację, kiedy wierzyciel jest bezczynny – to znaczy, że nie podjął czynnóści, które są potrzebene do dalszego prowadzenia egzekucji (na przykład nie uiścił zaliczki na wydatki komornicze), doprowadzając do umorzenia postępowania (komornik umarza wtedy egzekucję w terminie 6 miesięcy od dnia ostatniej czynności komorniczej – czyli wezwania wierzyciela do określonego działani(. Jeśli zatem dłużnik zauważy, że ma do czynienia z nieprawidłowym działaniem wierzyciela, powinien skontaktować się z komornikiem i wnioskować o sprawdzenie, czy nie zachodzą przesłanki do tego, by koszty poniósł wierzyciel. Oczywiście nie są to codzienne sytuacje, ale przepisy ustawy wyraźnie dopuszczają taką możliwość.
Koszty komornicze a alimenty
W przypadku alimentów przepisy kształtują się nieco inaczej. Priorytet mają tu należności alimentacyjne, jednak z pewnym wyjątkiem, ponieważ w pierwszej kolejności zaspokajane są koszty egzekucyjne, poza kosztami zastępstwa prawnego. Oznacza to, że jeśli ktoś ma zadłużenie z tytułu alimentów, to komornik na samym początku pobierze swoją opłatę stosunkową i ewentualne wydatki gotówkowe, a dopiero później pozostała kwota pójdzie na spłatę należności alimentacyjnych.
W praktyce prowizja komornika od alimentów nie różni się istotnie od pozostałych długów, bo również wynosi 10%. Jeśli więc dłużnik jest winny 6000 zł z tytułu zaległych alimentów, komornik wyegzekwuje dodatkowe 600 zł jako koszty i łącznie zabierze 6600 zł (albo odpowiadającą temu części, jeżeli ściąga raty). Co ważne, jeśli w toku postępowania komornik musiał podejmować dodatkowe czynności, jak dojazdy czy poszukiwanie majątku, to i te wydatki obciążą dłużnika alimentacyjnego. Osoby zastanawiające się, ile procent bierze komornik za alimenty, powinny więc przygotować się na dodatkowe 10% od odzyskanej kwoty, a także ewentualne, wspomniane już, koszty ekstra.
Umorzenie postępowania egzekucyjnego – jakie koszty?
Zdarza się, że przed zakończeniem sprawy dłużnik i wierzyciel dojdą do ugody i postanowią wspólnie złożyć wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego. W takiej sytuacji koszty egzekucji komorniczej oczywiście wciąż powstaną, choć mogą być niższe. Typowo będzie to 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania, a zapłaci je – co do zasady – dłużnik. Przepisy dopuszczają jednak, by wierzyciel został obciążony tymi kosztami, jeśli w sposób nieuzasadniony złożył wniosek o umorzenie albo nie wykaże, że doszło do ugody. Nie istnieje więc mechanizm, by komornik w ogóle nie pobrał żadnego wynagrodzenia za działania już podjęte w sprawie.
Żeby doprowadzić do umorzenia, wierzyciel musi złożyć oficjalne pismo do komornika, wskazując, że egzekucja jest już niepotrzebna, bo dłużnik na przykład uregulował zobowiązanie bezpośrednio do wierzyciela lub obie strony zdecydowały się na inne rozwiązanie. Wówczas komornik wydaje postanowienie, w którym szczegółowo ustala, ile procent pobiera komornik w tej konkretnej sytuacji.
Koszty egzekucji komorniczej w przypadku spłaty długu
Jeśli ktoś uważa, że wystarczy spłacić dług w całości, by koszty komornika go nie obciążały, to musi liczyć się z tym, że niestety sprawa wygląda inaczej. Jeżeli postępowanie zostało już wszczęte i doszło do zajęcia, komornik z reguły pobiera opłatę egzekucyjną. Może być ona niższa (3%), o ile dłużnik ureguluje całość długu w ciągu miesiąca od dnia odebrania zawiadomienia. Jeżeli termin ten zostanie przekroczony, opłata najczęściej wyniesie 10%. To ważna informacja dla tych, którzy zastanawiają się, ile komornik pobiera prowizji i czy spłata długu automatycznie zwalnia z tych kosztów. Niestety, sama ugoda z wierzycielem lub opłacenie całości roszczenia nie niwelują kosztów komorniczych do zera – dłużnik musi się liczyć z dodatkowymi wydatkami, chyba że komornik w ogóle nie zdążył rozpocząć żadnych czynności.
Często pojawia się też pytanie, jakie są koszty egzekucji komorniczej w razie umorzenia postępowania z innych przyczyn, np. gdy wierzyciel stwierdzi brak jakichkolwiek perspektyw na odzyskanie środków. Wówczas może okazać się, że część opłat spadnie na wierzyciela, zwłaszcza jeśli był to wniosek oczywiście niecelowy.
Zaliczki i ryzyko wierzyciela
Czasem słyszy się opinie, że w pierwszej kolejności wierzyciel musi i tak wyłożyć pieniądze za rozmaite czynności egzekucyjne, a dopiero później, gdy komornik ściągnie środki od dłużnika, może je odzyskać. To w gruncie rzeczy prawda, ponieważ zaliczkowanie kosztów komorniczych stanowi częsty wymóg – np. za wniosek o poszukiwanie majątku czy za przejazd komornika. Gdy jednak komornik wyegzekwuje środki, zaliczki są rozliczane tak, że dłużnik finalnie zwraca je wierzycielowi w ramach kosztów postępowania. Bywają też jednak sprawy, w których egzekucja okazuje się nieskuteczna. Wówczas wierzycielowi wcale nie jest łatwo odzyskać wyłożone kwoty, bo dłużnik zwyczajnie nie ma środków, by je pokryć.
Kalkulator kosztów komorniczych
Wielu zadłużonych poszukuje prostego narzędzia, które pokaże, ile bierze komornik za egzekucję z danego tytułu. Taki kalkulator opłat komorniczych może pomóc oszacować łączną kwotę, jaką trzeba będzie zapłacić. Istotne jest, by wprowadzać dane odnośnie do rodzaju zobowiązania (alimentacyjne lub niealimentacyjne), kwoty długu oraz uwzględnić, czy doszło do dobrowolnej spłaty w ciągu miesiąca, czy jednak potrzeba było przeprowadzić pełną procedurę zajęcia.
Kalkulator kosztów komorniczych
Wprowadź dane, aby uzyskać przybliżoną kwotę opłat komorniczych. Pamiętaj, że rzeczywiste koszty mogą różnić się w zależności od konkretnych okoliczności Twojej sprawy.
Uwaga: Powyższe wyliczenia mają charakter poglądowy i nie stanowią porady prawnej. Szczegółowe koszty egzekucji komorniczej mogą zależeć od innych czynników (np. dodatkowych wydatków, dojazdów komornika, kosztów poszukiwania majątku). W razie wątpliwości skonsultuj się z prawnikiem lub bezpośrednio z kancelarią komorniczą.
Jeśli planujesz z poniższego narzędzia, pamiętaj, że żaden kalkulator kosztów egzekucji komorniczej nie uwzględni dokładnie wszystkich kosztów. Często występują dodatkowe wydatki (jak choćby koszty dojazdu czy poszukiwania majątku), a także możliwe są sytuacje umorzenia postępowania czy dodatkowe decyzje wierzyciela. Mimo to kalkulator pozwala w pewnym stopniu przewidzieć przybliżoną skalę obciążenia.
Przykładowe koszty komornicze

Sąd Rejonowy w wyroku pierwotnie zasądził na rzecz powoda określoną kwotę główną (1 532,78 zł) wraz z odsetkami od wskazanej daty, a także dodatkowe koszty procesu (m.in. opłatę 230,00 zł oraz wynagrodzenie za zastępstwo prawne). Pozwany nie zgadzał się z tym orzeczeniem i złożył apelację, która została uwzględniona w minimalnym stopniu. Należność główna (czyli 1 532,78 zł) pochodzi wprost z orzeczenia sądu rejonowego, a odsetki są naliczane od tamtego dnia do chwili rozpoczęcia egzekucji zgodnie ze stawką ustaloną w wyroku. Po tej dacie dochodzą kolejne odsetki w stawce dziennej (0,51 zł), obliczanej od nieuregulowanej kwoty głównej, aż do pełnej spłaty zadłużenia.
Łącznie dłużnik miał obowiązek spłacić:
- 1532,78 zł należności głównej
- 2 167 zł kosztów sądowych (na co składa się: 230 zł zasądzonych kosztów sądowych przez Sąd Rejonowy, 1367 zł kosztów zastępstwa procesowego zasądzonych przez Sąd Okręgowy oraz 120 zł zwrotu kosztów postępowania klauzulowego)
- 534,29 zł odsetek (od dnia 28 marca 2019 roku do dnia 24 lipca 2023 roku)
- 0,51 zł dalszych odsetek (za każdy dodatkowy dzień zwłoki (na dzień 24 lipca 2023 roku odsetki ustawowe za opóźnienie wynosiły 12,25%, a odsetki dzienne da się wyliczyć prostym wzorem: 1532,78 zł x 12,25%/365 dni w roku=ok. 0,51 zł)
Sprawdźmy, czy wyliczone przez komornika odsetki się zgadzają. Sąd zasądził odsetki ustawowe za opóźnienie. Szybka weryfikacja w kalkulatorze odsetek pozwala na ustalenie, że odsetki się zgadzają (nieznaczna różnica wynika po prostu z użytego kalkulatora i nie wpływa znacząco na sytuację dłużnika).

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że przy 10% od samej kwoty głównej (ok. 1 532 zł) opłata komornicza powinna wynosić około 150–200 zł. Trzeba jednak pamiętać, że w egzekucji komornik nalicza 10% nie tylko od „gołego” kapitału, lecz od całej kwoty podlegającej wykonaniu (tj. od sumy należności głównej, odsetek i zasądzonych kosztów sądowych). Jeśli dodać:
- 1 532,78 zł (należność główna),
- 534,29 zł (naliczone do tej pory odsetki),
- 2 167,00 zł (koszty sądowe ustalone wyrokiem),
to otrzymujemy łącznie około 4 234 zł jako podstawę egzekucji. Dziesięć procent od tej kwoty daje zbliżony wynik do 423,50 zł. Dlatego właśnie opłata stosunkowa na poziomie nieco ponad 400 zł nie jest zawyżona, bo obejmuje całość długu egzekwowanego, a nie tylko samą kwotę kapitałową.
Kiedy można uniknąć kosztów komorniczych?
Większość osób, które mają problemy z długami, liczy na całkowite uniknięcie opłat egzekucyjnych, jednak z założenia jest to praktycznie niemożliwe. Komornik wykonuje swoje czynności w ramach określonej procedury i należy mu się wynagrodzenie, ponieważ pracuje nie tyle dla siebie, co przede wszystkim zapewnia skuteczność egzekucji na rzecz wierzyciela, a jednocześnie stoi na straży przepisów. Sytuacja, w której opłaty komornicze nie są w ogóle należne, może wystąpić wyłącznie wtedy, gdy sąd zwolni stronę z takich kosztów ze względu na skrajną sytuację materialną lub gdy dojdzie do udowodnienia, że nie ma podstaw do wszczęcia egzekucji na podstawie przedstawionych przez wierzyciela dokumentów.
W praktyce, zamiast szukać sposobu na całkowite uniknięcie opłat, warto rozważyć, czy tytuł wykonawczy nie jest wadliwy. Może się bowiem zdarzyć, że nakaz zapłaty, z którego korzysta wierzyciel, da się wzruszyć w toku sądowym, np. przez wniesienie sprzeciwu. Tego typu działania warto skonsultować z prawnikiem. Jeśli jednak dług jest bezsporny, lepszym rozwiązaniem bywa szybkie uregulowanie długu i zapobieżenie dodatkowemu wzrostowi kosztów.
Jeśli potrzebujesz indywidualnej porady, przeanalizowania Twojej sytuacji czy pomocy w złożeniu odpowiednich pism, zapraszam do kontaktu ze mną jako autorem tego bloga. Chętnie podpowiem, jakie kroki można podjąć i w jaki sposób reagować, gdy komornik wkroczy do akcji.
Podsumowanie
Koszty egzekucji komorniczej to często dodatkowe obciążenie dla dłużników, którzy i tak mają już trudności z uregulowaniem podstawowego zobowiązania. Komornik zwykle pobiera 10% od wyegzekwowanej kwoty, a gdy dłużnik spłaci należność w ciągu miesiąca od dnia otrzymania pisma o wszczęciu egzekucji, stawka spada do 3%. W sytuacji umorzenia egzekucji na wniosek wierzyciela z reguły ustala się 5% od pozostałej do spłaty części długu, chyba że wierzyciel nie wykaże powodów umorzenia, wtedy on poniesie te koszty. Istnieje jeszcze wiele opłat dodatkowych, np. za dojazd, poszukiwanie majątku czy sporządzenie protokołu, które również mogą podwyższyć ostateczne koszty.
Jeżeli chcesz dokładnie dowiedzieć się, ile komornik bierze za egzekucję, czy też ile bierze komornik za ściąganie alimentów, zawsze warto przeanalizować swój przypadek indywidualnie. Ustawa o kosztach komorniczych, a także ustawa o komornikach sądowych, zawierają liczne szczegóły – przez co wiele osób nie do końca zdaje sobie sprawę, które przepisy stosują się do ich konkretnej sytuacji. W razie wątpliwości dobrze jest zasięgnąć konsultacji prawnej.